माल्टिटोल धेरै खाँदा किन पखाला लाग्छ?

उदाहरणका लागि, एरिथ्रिटोल, एक मात्र शून्य-क्यालोरी चिनी अल्कोहल, कम आणविक वजनको हुन्छ र यसलाई अवशोषित गर्न सजिलो हुन्छ, र यसको थोरै मात्रा मात्र सूक्ष्मजीवहरूद्वारा किण्वित हुन ठूलो आन्द्रामा प्रवेश गर्छ। मानव शरीरमा एरिथ्रिटोलको सहनशीलता पनि अपेक्षाकृत उच्च छ, मानव रगतमा ८०% एरिथ्रिटोल, इन्जाइमहरूद्वारा उत्पादित हुँदैन, शरीरलाई ऊर्जा प्रदान गर्दैन, चिनी चयापचयमा भाग लिँदैन, पिसाब मार्फत मात्र उत्सर्जित हुन सक्छ, त्यसैले यसले सामान्यतया पखाला र समतलपन निम्त्याउँदैन।

मानव शरीरमा आइसोमाल्टोलको लागि उच्च सहनशीलता हुन्छ, र दैनिक ५० ग्राम सेवनले ग्यास्ट्रोइंटेस्टाइनल असुविधा उत्पन्न गर्दैन। यसको अतिरिक्त, आइसोमाल्टोल एक उत्कृष्ट बाइफिडोब्याक्टेरियम प्रसार कारक पनि हो, जसले बाइफिडोब्याक्टेरियमको वृद्धि र प्रजननलाई बढावा दिन सक्छ, आन्द्राको मार्गको सूक्ष्म पारिस्थितिक सन्तुलन कायम राख्न सक्छ, र स्वास्थ्यको लागि अनुकूल छ।

संक्षेपमा भन्नुपर्दा, चिनी अल्कोहलको कारणले हुने पखाला र पेट फुल्ने मुख्य कारणहरू हुन्: पहिलो, यो मानव इन्जाइमहरूद्वारा मेटाबोलाइज्ड हुँदैन तर आन्द्राको वनस्पतिद्वारा प्रयोग गरिन्छ; अर्को भनेको शरीरको यसको लागि कम सहनशीलता हो।

यदि तपाईंले खानामा एरिथ्रिटोल र आइसोमाल्टोल छनौट गर्नुभयो, वा चिनी अल्कोहल प्रति शरीरको सहनशीलता बढाउन सूत्र सुधार गर्नुभयो भने, तपाईंले चिनी अल्कोहलको साइड इफेक्टलाई धेरै हदसम्म कम गर्न सक्नुहुन्छ।

चिनीको विकल्प अरु के हो? के यो साँच्चै सुरक्षित छ?

धेरै मानिसहरूलाई गुलियो खान मन पर्छ, तर गुलियोपनले हामीलाई खुशी त दिन्छ नै, यसले मोटोपना, दाँत किरा लाग्ने र मुटु रोग पनि ल्याउँछ। त्यसैले स्वाद र स्वास्थ्यको दोहोरो आवश्यकता पूरा गर्न चिनीको विकल्पको जन्म भएको हो।

चिनीको विकल्प भनेको यौगिकहरूको समूह हो जसले खानालाई गुलियो बनाउँछ र क्यालोरी कम हुन्छ। चिनीको अल्कोहलको अतिरिक्त, अन्य प्रकारका चिनीको विकल्पहरू पनि छन्, जस्तै लिकोरिस, स्टेभिया, मोंकफ्रुट ग्लाइकोसाइड, सोमा स्वीट र अन्य प्राकृतिक चिनीको विकल्पहरू; र स्याकरिन, एसिल्फेमी, एस्पार्टम, सुक्रालोज, साइक्लामेट र अन्य कृत्रिम चिनीको विकल्पहरू। बजारमा धेरै पेय पदार्थहरूलाई "चिनी छैन, शून्य चिनी" लेबल गरिएको छ, धेरैको वास्तवमा अर्थ "सुक्रोज छैन, फ्रुक्टोज छैन" हो, र सामान्यतया मिठास सुनिश्चित गर्न मिठास (चिनीको विकल्प) थप्छन्। उदाहरणका लागि, सोडाको एक ब्रान्डमा एरिथ्रिटोल र सुक्रालोज हुन्छ।

केही समय अघि, "को अवधारणा"चिनी छैन"र"चिनी नभएको" ले इन्टरनेटमा व्यापक छलफल निम्त्यायो, र धेरै मानिसहरूले यसको सुरक्षामाथि प्रश्न उठाए।

कसरी भन्नुपर्दा? चिनीको विकल्प र स्वास्थ्य बीचको सम्बन्ध जटिल छ। सबैभन्दा पहिले, प्राकृतिक चिनीको विकल्पले मानव स्वास्थ्यमा सकारात्मक प्रभाव पार्छ। हाल, मुख्य कठिनाइहरू तिनीहरूको उत्पादन लागत र प्राकृतिक स्रोतहरूको उपलब्धतामा छन्।

मोमोर्डिकामा प्राकृतिक चिनी "मोमोर्डिका ग्लुकोसाइड" हुन्छ। अध्ययनहरूले देखाएको छ कि मोमोसाइडले ग्लुकोज र बोसोको उपयोग सुधार गर्न सक्छ, इन्सुलिन संवेदनशीलता बढाउन सक्छ, जसले मधुमेहमा सुधार गर्ने अपेक्षा गरिएको छ। दुर्भाग्यवश, कार्यका यी संयन्त्रहरू अझै अस्पष्ट छन्। अन्य वैज्ञानिक अध्ययनहरूले देखाएका छन् कि शून्य-क्यालोरी सिंथेटिक चिनी विकल्पहरूले आन्द्रामा लाभदायक ब्याक्टेरियाको संख्या घटाउन सक्छ र आन्द्राको वनस्पति विकारहरू निम्त्याउन सक्छ, जसले ग्लुकोज असहिष्णुताको जोखिम बढाउँछ। अर्कोतर्फ, आइसोमाल्टोल र ल्याक्टिटोल जस्ता केही चिनी विकल्पहरू (मुख्यतया कम-क्यालोरी सिंथेटिक विकल्पहरू), आन्द्राको वनस्पतिको संख्या र विविधता बढाएर सकारात्मक भूमिका खेल्न सक्छन्।

यसको अतिरिक्त, जाइलिटोलले अल्फा-ग्लुकोसिडेज जस्ता पाचन इन्जाइमहरूमा अवरोधक प्रभाव पार्छ। निओहेस्पेरिडिनमा केही एन्टिअक्सिडेन्ट गुणहरू छन्। स्याकरिन र निओहेस्पेरिडिनको मिश्रणले लाभदायक ब्याक्टेरियालाई सुधार र बढाउँछ। स्टेभियोसाइडमा इन्सुलिनलाई बढावा दिने, रगतमा चिनी कम गर्ने र ग्लुकोज होमियोस्टेसिस कायम राख्ने कार्य हुन्छ। सामान्यतया, हामीले थपिएको चिनीसँग देख्ने धेरैजसो खानाहरू, किनकि तिनीहरू बजारको लागि अनुमोदित हुन सक्छन्, तिनीहरूको सुरक्षाको बारेमा धेरै चिन्ता लिनु पर्दैन।
यी उत्पादनहरू किन्दा सामग्रीहरूको सूची हेर्नुहोस् र तिनीहरूलाई सन्तुलित मात्रामा खानुहोस्।